Met de blik op 2100 moeten we weer vanuit de basis gaan redeneren: bodem en water leidend en niet als te manipuleren organisme. Het stijgende waterpeil in zowel zee als rivieren zorgt ervoor dat diepe polders in de Randstad richting 2100 geleidelijk hun functie verliezen. Tussen de duinenrij aan de Noordzee en de hoogtegradiënt op de lijn Groningen-Antwerpen, ontstaat een rijk inlands estuarium. De grote rivieren meanderen met een natuurlijk verloop van oost naar west door dit estuarium.
Steden als Amsterdam en Den Haag worden als cultuurhistorische relicten beschermd, maar economische activiteiten verplaatsen zich in toenemende mate richting het hogere oosten en zuiden. De nabijheid van industrieel-economische clusters zoals Eindhoven, de Vlaamse Ruit en metropoolregio Duisburg-Düsseldorf, zorgt voor een logische basis voor heroriëntatie van de woongebieden en industrie. De duingordel aan de Noordzee blijft behouden als bewoonbare golfbreker.
Parallel aan deze migratie is een nationaal smart-grid verkend met ‘energiebiotopen’ en ‘energie-infra-corridors’. De ‘energie-biotoop’ wordt gezien als een geografisch afgebakend leefgebied, waarin de omgevingsomstandigheden vanuit bodem en water optimaal worden benut voor opwekking van hernieuwbare energie. Energie-infra-corridors bundelen energie, data en elektrisch transport, verbinden energiebiotopen en stedelijke clusters, en wisselen tekorten en overschotten uit. Door de corridors te combineren met groen-blauwe structuren, krijgen ze extra betekenis als bovenregionale ecologische schakels.
Lees alles over het Toekomstalier NL2100 op de speciale website
Download onze dossiers voor Energie en Data en de publicatie voor de ontwerpverkenning NL2100
Jaar: 2022
Type: futurologie, ontwerpend onderzoek
Opdrachtgever: College van Rijksadviseurs
Status: afgerond, gepubliceerd
In samenwerking met: College van Rijksadviseurs. Meerdaags atelier i.s.m. HNS en Rademacher/DeVries
Sequentie zeespiegelkaartjes gebaseerd op studie HNS
